لوله‌ HDPE (تحت فشار) پایپ ایران

کار سپتیک تانک

سیستم لوله کشی خانه شما فاضلاب را از توالت، سینک و لباس های شسته شده به سپتیک تانک شما منتقل می کند. این مخازن اغلب برای ذخیره فاضلاب برای مدت زمان کافی ساخته می شوند به طوری که ذرات (لجن) ممکن است در پایین ته نشین شوند و روغن ها و گریس ها بتوانند به سمت بالا شناور شوند. لایه کف مخزن را بسته نگه می دارد و به باکتری های بی هوازی اجازه می دهد تا زباله های آلی را به طور موثرتری تجزیه کنند. پس از چند سال، توصیه می شود مخزن را پمپاژ کنید، زیرا اگر این کار را نکنید، ممکن است برخی از رسوبات به زهکشی برسد و گرفتگی ایجاد کند.

دولت ممکن است بسته به محل زندگی شما یک دوره پمپاژ پیشنهادی داشته باشد. با این وجود، مقدار مواد معدنی که در مخزن شما جمع می شود نیز بر دفعات پمپاژ شما تأثیر می گذارد. توصیه می کنیم از ریختن زباله های غیر آلی در توالت خودداری کنید. با استفاده از افزودنی های بیولوژیکی، می توان تجزیه زیستی زباله های آلی را نیز بهبود بخشید.

از طریق یک خروجی، آب نیمه تصفیه شده از مخزن به میدان تخلیه تخلیه می شود. از طریق منافذ ریز در لوله ها، این پساب متعاقباً به داخل زمین نفوذ می کند. هر گونه اجزای خطرناک باقی مانده در فاضلاب متعاقباً توسط میکروارگانیسم های خاک حذف می شود. با ورود مجدد به چرخه آب تصفیه شده متعاقباً به آب های زیرزمینی تخلیه می شود.

مخازن سپتیک ساخته شده از پلی اتیلن

سپتیک تانک های ساخته شده از پلی اتیلن بسیار سبک تر از مخازن بتنی هستند که حمل و نصب آنها را بسیار ساده تر می کند. این مخازن قادر به مقاومت در برابر گازهای خورنده سپتیک تانک پایپ ایران بدون تخریب هستند. همچنین در برابر خوردگی یا شکستگی بسیار مقاوم هستند. با این حال، مخازن پلی اتیلن دارای معایب خاصی نیز هستند. علاوه بر سبک ‌تر بودن و حمل و نصب سریع ‌تر، دیواره‌ های نازک آن‌ها نیز آن‌ها را برای آسیب ‌های ساختاری آسان ‌تر می‌ کند. اگر با احتیاط با آنها برخورد نشود، می توانند به راحتی در حین نصب از بین بروند.

توالت های ساخته شده از بتنی

متداول ترین سپتیک تانک از بتنی ساخته می شوند زیرا مقرون به صرفه و بادوام هستند. اکثر سپتیک تانک بتنی پیش ساخته هستند که نصب در محل را ساده می کند. با این حال، شما همچنین ممکن است اندازه ای داشته باشید که فقط برای نیاز شما ساخته شده است. سپتیک تانک ها عمر طولانی دارند، اما مستعد شکستگی نیز هستند، به خصوص اگر به درستی نصب نشده باشند. علاوه بر این، تحقیقات نشان می دهد که خوردگی می تواند در مخازن سپتیک بتنی پایپ ایران رخ دهد. سولفید هیدروژنی که باکتری های خاصی در سپتیک تانک ساطع می کنند معمولاً در مخازن خاموش می ماند. سپس سولفید هیدروژن توسط سویه باکتری تیوباسیلوس به اسید سولفوریک هیدروژن تبدیل می شود که ممکن است به بتن آسیب برساند.

با این حال، مخازن جدید اغلب تا سه دهه در شرایط عملیاتی خوب باقی می ‌مانند، زیرا دیواره ‌های بتنی معمولاً به اندازه کافی قوی هستند تا از حداقل خوردگی جان سالم به در ببرند.

طراحی سپتیک تانک

مخازن سپتیک پایپ ایران را می توان از پلاستیک و فایبرگلاس ساخت، با این حال بتن معمولی ترین ماده است. ظرفیت مخازن متفاوت است، اما محبوب ترین اندازه ها 1000 و 1500 گالن هستند. تعداد کاربران و آب و هوا دو عامل کلیدی هستند که اندازه بهینه یک سیستم سپتیک پایپ ایران را برای یک خانه تعیین می کنند. اگر خانه شما بزرگ است، به یک مخزن بزرگتر نیاز دارید تا حجم فاضلاب را در خود جای دهد. افرادی که در شمال کانادا یا مناطق سردسیر دیگر زندگی می کنند نیز باید مخازن خود را بزرگ کنند. این به این دلیل است که باکتری های بی هوازی در دماهای سردتر مواد آلی را کندتر تجزیه می کنند. علاوه بر این، دولت های شهرداری و فدرال ممکن است اندازه پیشنهادی برای مکان های خاص داشته باشند. به عقیده برخی کارشناسان، سپتیک تانک هایی که به تعداد یکسانی از مردم در آب و هوای گرم تر خدمات رسانی می کنند، باید دو برابر بزرگتر از آب و هوای سرد مزمن باشد.

لازم است که یک پزشک ثبت شده در محل فاضلاب خاک را قبل از توسعه مخزن و قرار دادن در ملک شما ارزیابی کند. این معاینه به دلایل متعددی حیاتی است. به عنوان مثال، به تعیین اینکه آیا سیستم سپتیک از هرگونه محدودیت مندرج در عنوان مالکیت تبعیت می کند یا خیر، کمک خواهد کرد. بازرسی همچنین به شناسایی هر گونه ضعف خاک کمک می کند تا در طول طراحی و نصب سیستم به طور موثر برطرف شود. اگرچه این روش فقط در هنگام نصب یک سیستم جدید مورد نیاز است. شما اغلب تنها زمانی نیاز به مجوز از شهر دارید که به عنوان مثال، پس از اضافه کردن اتاق خواب های اضافی به خانه، گندانبار را تغییر دهید.

انتخاب ماده مناسب برای مخزن سپتیک پایپ ایران بسیار مهم است زیرا هم بر هزینه و هم دوام مخزن تأثیر می گذارد. برای ساخت مخازن می توان از بتنی، پلی اتیلن، فایبرگلاس و حتی فولاد روکش دار استفاده کرد. مخازن کمتر از 6000 گالن معمولاً پیش ساخته هستند، با این حال مخازن بزرگتر را می توان در محل ساخت یا از قطعات پیش ساخته مونتاژ کرد. مخازن پلاستیکی به دلیل وزن کم و قابل حمل بودن، روز به روز رایج تر می شوند. با این حال، به دلیل اینکه کمتر مستعد شناور شدن هستند، مخازن بتنی هنوز بهترین گزینه برای شرایطی هستند که سطح سطح آب بالاست.

در مقایسه با انواع دیگر مخازن، مخازن بتنی می توانند عمق بیشتری را تحمل کنند. مزیت اصلی مخازن فایبرگلاس و پلی اتیلن نسبت به مخازن بتنی این است که در برابر اثرات خورنده سولفید هیدروژن و اسید سولفوریک که اغلب در پساب وجود دارند، مقاوم هستند. با این حال، مخازن بتنی را می توان تقویت کرد تا مقدار بسیار کمی خوردگی ایجاد شود.

یک تانک در صورت وجود باید چند درب داشته باشد؟

ورودی و خروجی اکثر گندانبار ها معمولاً توسط دو پوشش پوشیده شده است. بسته به نوع مخزن سپتیک مورد استفاده، درب ها دارای اندازه ها، شکل ها و مواد مختلفی هستند. مخازن سپتیک با تنها یک درب بسیار غیر معمول هستند. اگر خانه ای قدیمی را خریداری کنید که در دهه 1970 ساخته شده است، می توانید یک مخزن سپتیک تانک پایپ ایران را تنها با یک درب کشف کنید.

با این حال، درب دیگر ممکن است در فاصله چند فوتی از درپوشی که مشاهده کردید مدفون باشد و برای به دست آوردن نیاز به کندن دارد. دیدن یک درب روی زمین همیشه نشان دهنده این نیست که شما فقط یک درب دارید. بتن اکثر درب های مخزن سپتیک را تشکیل می دهد. از آنجا که آنها شکننده هستند، درب های فایبرگلاس و پلی اتیلن چندان رایج نیستند.